Het belang van een verkoopcontract

Wanneer is een paard daadwerkelijk in iemands eigendom? Is een paspoort voldoende (en is het dan wel veilig deze op een pensionstal te laten liggen) of is het noodzakelijk het paard ook officieel op naam te laten schrijven?

Antwoord

Een paard is in iemands eigendom indien het paard door diegene is aangekocht, gefokt of verkregen via een schenking of nalatenschap. Het is echter niet altijd eenvoudig om de eigendom van een paard aan te tonen.

Om te beginnen is een paspoort of stamboekpapier geen eigendomsbewijs van een paard. Indien een paspoort van het paard op naam van een persoon of rechtspersoon staat, is dat wel een sterke aanwijzing dat het paard ook daadwerkelijk in juridisch eigendom is van degene op wiens naam het paspoort staat. Het is echter geen hard bewijs, het is slechts een aanwijzing.

Indien bijvoorbeeld in een juridische discussie de eigendom van een paard aangetoond dient te worden, kan dat dus meestal niet enkel op grond van de tenaamstelling van het paspoort. In dat kader is het van belang dat er nog andere bewijsstukken op tafel komen, zoals indien voor handen een bewijs van betaling van het paard, een factuur of inkoopverklaring van het betreffende paard en in het uiterste geval verklaringen van getuigen die kunnen aangeven wie de daadwerkelijke eigenaar is. In dat kader speelt ook bewijs van de kosten van het paard, bijvoorbeeld wie de kosten draagt van de verzorging van het paard. Nogmaals: al deze omstandigheden zijn slechts aanwijzingen.

Volgens de I&R-regelgeving is het overigens wel verplicht om het paspoort op naam te laten stellen van de eigenaar. Meestal gebeurt dit echter niet, zeker niet bij handelspaarden die in korte tijd vaak van eigenaar verwisselen. Hoewel het dus op grond van deze regelgeving verplicht is, geldt het in een civielrechtelijke zaak niet als bewijs van eigendom. Men doet er echter wel verstandig aan om deze mutaties in eigendom bij te houden in het paspoort van het paard.

Een paspoort dient bovendien te allen tijde bij het paard aanwezig te zijn. Zonder paspoort mag een paard niet vervoerd worden of aan wedstrijden deelnemen. Degene die het paspoort onder zich heeft, hoeft echter niet altijd ook de eigenaar te zijn. Denk bijvoorbeeld aan paardeneigenaren die hun paard bij een ruiter in training zetten. Het paspoort moet dan bij de ruiter zijn omdat hij het paard anders niet mag vervoeren, doch is hij niet de eigenaar van het paard. Indien een paard op een pensionstal staat, is het echter niet verstandig om het paspoort daar op stal te laten rondslingeren. Zorg ervoor dat het zorgvuldig wordt opgeborgen.

Dit artikel is gepubliceerd door Mrs E van Bussel en L.M. Schelstraete van European Equine Lawyers te Tilburg.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op www.horses.nl.